Hayattaki adımlarımızı umut ile atarız ya da attığımızı mı sanarız?  Tam Adım atacakken umudumuzu mu yitiririz? Siz hangi gruptasınız? Umudumuz hayattaki inanç ve azmi ize bağlıdır. Ne kadar çok azimli ve inançlı olursak o kadar çok umutlu oluruz.

Umut, hasta bir insanı yatağından kaldıran, fakir bir insanı bile zengin yapan önemli bir faktördür.

Umut, Çabalamak gerektirir Yani bu işte "armut piş ağzıma düş" yoktur. Senin bir hayalin hedefin olmalı önce ona odaklanmalısın.Ben bunu yapabilirim diyerek önce Allah'a sonra kendine inanmalısın. Ve tabi bu yolculukta bolbol çabalamalısın. Düşebilirsin, çöllerde avare olabilirsin ama her düştüğünde sürüne sürünede olsa kalkıp umudunun peşinden koşmalısın. Çünkü umudun zıttı karamsarlıktır. Kişilerin "Ben bunu yapamam, asla başaramam" demeleri aslında kendi önlerine telli duvar örmeleridir.  Beynimiz ve vucudumuz öyle bir mekanızmadır ki pozitif olursak umudu, negatif olursak karamsarlığı anında mıknatıs gibi çeker. Kendi hayatımıza bir çivide kendi elimizle çakmayalım. Olumsuz düşünmekten kaçınıp çözüm yolları aramaya başlayalım.

Şu zamanda yaşayan gençlerimizin ufacık bir olayda pireyi deve yapmaları ve  karamsarlığa düşmelerine izin vermeyelim. "Aman genciz ne olucak yaşayalım!" diyerek sonra yaptığından pişman olup ümitsizliğe düşenlerin ellerinden tutalım. Bu tavırlarına karşılık Allah'ın  sözü ile cevap verelim:

De ki: "Ey kendilerine karşı aşırı giden kullarım! Allah'ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Şüphesiz Allah bütün günahları affeder. Çünkü O, çok bağışlayan, çok merhamet edendir." Zümer, 39/53

İçimizde bizimle varolan, devamlı konuşan umudumuzu hiç susturmayalım. O konuştukça ve umutlarımız çoğaldıkça yeni güzelliklere yelken açalım. İnancımızı bitirmeden, umudumuzu yitirmeden başarımızı hedef alarak yürüyelim. Önümüze engeller koyanlar hayatımız boyunca olacaktır. Onları es geçelim. Ve benim sürekli kendime söylediğim bir telkin vardır.

"Bir insan düşünün huzurlu ve mutlu Yine bir insan düşünün üzgün ama umutlu..." 

Sare Bilgen
@sare.bilgen